THE PIANIST - ஒரு பார்வை

SCHINDLER’S LIST , LIFE IS BEUTYFULL , The Boy In The Striped Pyjamas  போன்ற படங்களைப்போல் இரண்டாம் உலகப்போரின்போது , ஹிட்லரின் நாஜிப்படைகளின் தாக்குதலுக்குள்ளான போலாந்து நாட்டின் வார்ஷா எனும் பகுதியில் வாழ்ந்த ஸ்பில்மன் எனும் இசைக்கலைஞரின் வாழ்க்கையை அழகாய் , தத்ரூபமாய் படம்பிடித்துக்காட்டியுள்ளார் இயக்குநர் ரோமன் போலன்ஸ்கி .

இப்படத்தின் கதையைச்சொல்வதைக்காட்டிலும் எனக்குப்பிடித்த சில காட்சிகளை எழுதியிருக்கிறேன் .

ஒரு ரேடியோ ஸ்டேசன் . நம் செவியில் தேன் பாய்வதுபோல இனிமையான பியானோ இசை ஒலிக்கிறது . அந்த பியானோவை வாசிப்பவன் ஸ்பில்மன் தான் . இசையில்மூழ்கி அவன் வாசித்துக்கொண்டிருக்கும்போது , அந்த ரேடியோ ஸ்டேசன் அதிகாரிகள் திடீர் பரபரப்புக்குள்ளாகின்றனர் . அவர்கள் , ஸ்பில்மேனைப்பார்த்து கிளம்புமாறு சைகை அளிக்கின்றனர் . என்னவென்று யோசிப்பதற்குள் பீரங்கிக்குண்டுகள் அந்த ரேடியோ ஸ்டேசனைத்தாக்குகின்றன . அதையும்தாண்டி , ஸ்பில்மேன் இசைக்கும் காட்சி தான் , படத்தின் முதல் காட்சி .

கெட்டோ (போலந்தின்  வார்ஷா மாகணத்தில் உள்ள யூதர்களை , அவர்கள் கொடிய நோய்த்தாக்குதலுக்கு உள்ளாகியிருப்பவர்கள் என ஜெர்மனி சப்பைக்கட்டு கட்டி , அவர்கள் நாட்டிலே இரண்டாகப் பிரித்து தங்கவைத்திருக்கும் இடம்தான் , கெட்டோ .) எனும் யூத இனவதைக் காலணியில் , ஸ்பில்மேனின் குடும்பம் இடமாற்றத்திற்கு உள்ளாக்கப்பட்ட பின் , அனைவரும் டின்னர் அருந்த உட்கார்ந்திருக்கிறார்கள் . அப்போது ஸ்பில்மேனின் தாய் , தயவு செய்து இன்றைக்காவது கெட்டசெய்திகள் பற்றி பேசவேண்டாம் என்றுகூறிவிட்டு அனைவருக்கும் கஞ்சியை ஊற்றுகிறாள் . திடீரென ஜெர்மன் ராணுவ வண்டி ஒன்று வருவதைப்பார்த்ததும் அனைவரும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாகி , விளக்குகளை அனைக்கிறார்கள் . நாஜிப்படை , இவர்களின் எதிர் அபார்ட்மென்டுக்குள் புகுந்து , அங்கே உணவருந்திக்கொண்டிருக்கும் , ஒரு யூதக் குடும்பத்தை எழுந்து நிற்கச்சொல்லுகிறார்கள் . ஒரு வயதான பெரியவர் வீல்சேரில் உட்கார்ந்திருக்கிறார். அவரால் எழுந்து நிற்கமுடியவில்லை . அவரைத்தூக்கி வீசுமாறு ஒரு அதிகாரி கட்டளையிடுகிறான் . அடுத்த நொடியே வீல்சேருடன் கிட்டத்தட்ட மூன்றாவது மாடியிலிருந்து அவரைக்கீழே தள்ளுகின்றனர் . பின் மீதமிருப்பவர்களை , தெருவில் ஓடச் சொல்லி  சுட்டுக்கொல்கின்றனர் . இதையெல்லாம் பார்த்து மிரளுவது ஸ்பில்மேனின் குடும்பம் மட்டுமல்ல , நாமும்தான் .

தங்களுக்குத்தேவையான ஆயுத உற்பத்தி போன்றவைகளுக்காக , ஜெர்மன் தனது ஆதிக்கத்தில் இருக்கும் நாடுகளில் உள்ள யூதர்களை கெட்டோவின் தொழிலாளர்வதை முகாம்களில் அடைத்துவைப்பார்கள் . கடுமையான வேலையும் , சொற்பமான உணவும் கொடுத்து அவர்களை அடிமையை விட கேவலமாக நடத்துவார்கள் . யாராவது வேலையின்போது இம்மிபிசகினால்கூட மரணம்தான் .ஒருவனால் வேலையை சரிவர செய்யமுடியவில்லையெனில் , அவர்களை மொத்தமாக கொண்டுசென்று , கொல்வதற்கென்றே உருவாக்கப்பட்ட தொழிற்சாலையில் , கும்பல் கும்பலாய் ஒரு அறையில் அடைத்து , விஷவாயு செலுத்திக்கொல்வார்கள்.  மேலும் நூற்றுக்கணக்கான யூதத்தொழிலாளர்கள் ஒரே அறையில் தான் தங்கவைக்கப்பட்டிருப்பார்கள் .

கெட்டோவின் முகாமை நமக்கு காட்டுகிறது கேமரா . ஸ்பில்மேனின் குடும்பம் பேசிக்கொண்டிருக்கிறது . திடீரென உள்ளே ஒரு ராணுவ அதிகாரி நுழைந்து , அனைவரையும் வெளிவர சொல்கிறான் . அவர்களில் சிலரைத் தனியாக நிற்கச்சொல்லி , நாளை நீங்களெல்லாம் கிளம்பவேண்டும் என்று சொல்கிறான் . ‘எங்கு கிளம்பவேண்டும்’ என்று ஒருத்தி ,பயத்துடன் கேட்கிறாள் . ‘படீர்’ , அடுத்த நொடி அவள் தலையில் துப்பாக்கிக்குண்டு பாய்கிறது .

ஸ்பில்மேனின் குடும்பம் உட்பட , அம்முகாமிலிருந்த மற்ற குடும்பங்கள் , அதாவது வேலைக்காகாதவர்கள் என ஒதுக்கிவைக்கப்பட்ட யூதர்கள் அனைவரும் ஒரு புகைவண்டிக்காக காத்திருக்கிறார்கள் . ஒருத்தி தன்கையில் தன்னுடைய குழந்தையை ஏந்திக்கொண்டு ஒவ்வொருவரிடம் தன் குழந்தை தாகத்தால் சாகிறது என்றும் தண்ணீர் இருந்தால் தருமாறும் பிச்சைக்கேட்கிறாள் . இன்னொருத்தியோ ‘நா ஏன் அதை செய்தேன்’-னு சொல்லி சொல்லி அழுதுகொண்டிருக்கிறாள் . ஸ்பில்மேன் குடும்பமோ இருக்கும் பணத்தையெல்லாம் கொடுத்து, ஒரு மிட்டாயை வாங்கி 6 பங்காய் சின்னச்சின்னதாய் வெட்டி சாப்பிடுகிறார்கள் . திரும்ப திரும்ப அவள் புலம்பிக்கொண்டிருக்க , அதற்கான காரணத்தை  விளக்குகிறார்கள் . ஜெர்மானியர்களுக்கு பயந்து , தன் குழந்தையை மறைக்க முயற்சித்திருக்கிறாள் அவள் . ஆனால் குழந்தை சத்தம்போட , வேறுவழியில்லாமல் வாயைப்பொத்தியுள்ளாள் . மூச்சுத்திணறி ,  குழந்தை மரணம் அடைந்துவிடுகிறது .

அந்த புகைவண்டியில் ஏறாமல் விதவசத்தால் ஸ்பில்மேன் தப்பிக்கிறான். ஆனால் அவன் குடும்பம் மாட்டிக்கொள்கிறது . தப்பித்தவன் தான் வாழ்ந்த யூதக்குடியிருப்புக்கு செல்கிறான் . ரோடெங்கும் பெட்டிகள் , பொருட்கள் . அதைக்காட்டிலும் அழுகிய நிலையில் பிணங்கள் . வேறு வழியில்லாமல் தன்னுடைய நண்பன் ஒருவன் வீட்டிற்கு செல்கிறான் . அவன் வீட்டு வாசலிலேயே அவனது நண்பன் , நண்பனின் மனைவி மற்றும் அவனின் சின்னஞ்சிறு குழந்தைகள் என அனைவரும் ஈவிறக்கமின்றி சுட்டுக்கொல்லப்பட்டுள்ளனர் .

புதிய முகாமில் தனது வயதான நண்பரோடு இருக்கும் ஸ்பில்மேன் , வேலையமுடித்துவிட்டு கூட்டத்துடன் செல்கிறார் . அப்போது ஒரு அதிகாரி , அக்கூட்டத்தில் இருக்கும் வயதானவர்களை முன்னால் வரவைத்து படுக்கும்படி கட்டளையிடுகிறான் . அவர்களும் படுக்க , ஒவ்வொருவரையும் தலையில் சுட்டுகொல்கிறான் . கடைசியாய் இருக்கும் மனிதனை சுடும்போது குண்டு தீர்ந்துவிடுகிறது . அந்நேரத்தில் கீழே படுத்திருப்பவனது நிலையையும்  , அவனது முகத்தில் காணும் மரணமிரழ்ச்சியையும் , பார்க்கத்தனித் திராணி வேண்டும் .

பசியின் கொடுமை , இன்னொருபுறம் கண்ணெதிரே பலரை்ககொன்று எரிக்கும் காட்சி , இவைகளுக்கு நடுவே மாட்டிக்கொண்டு , மனதை ஒருநிலைப்படுத்தி மனதாலேயே ஸ்பில்மேன் பியனோ வாசிக்கும் காட்சியும் அற்புதம் .

கடைசியில் ஹோசன்பீல்ட் எனும் ஜெர்மன் ராணுவ அதிகாரியை சந்திக்கும் காட்சியிலும் , அந்த ராணுவ அதிகாரியின் குணத்தை மேஜைமீது இருக்கும் அவரது குடும்ப போட்டவைக் காட்டும்போதும் அழகான சினிமா மின்னுகிறது .

ரஷ்யப்படையினரிடம் ஹோசன்பீல்ட் மற்றும் அவரது படைகள் மாட்டிக்கொள்ளும்போது , ஒரு யூதன் ஜெர்மானியர்களை திட்டிக்கொண்டே செல்வார் . அதைக்கடைசியில் அவர் ஞாயப்படுத்தும் காட்சியும் அழகு.

இன்னும் ஏராளமான காட்சிகள் இருக்கின்றன . படத்தின் கதை ஒன்றும் பெரியதாய் இல்லை . அக்காலக்கட்டத்தில் யூதர்கள் அனுபவித்த வலியை நமக்கும் உணரவைத்திருக்கிறர் ரோமன் போலன்ஸ்கி . ஸ்பில்மேன் எனும் பியனோ இசைக்கலைஞன் , ஜெர்மன் நாஜிப்படையினரிடம் இருந்து 5 ஆண்டுகள் மறைந்து , வாழ்ந்து , தப்பிப்பதே இப்படத்தின் கதை  . ஆனால் , காட்சியோட்டங்களால் இத்திரைப்படம் ஒரு காவியமாய் இருக்கும் . ஒரு இனம் எப்படியெல்லாம் அழிக்கப்பட்டது என்பதனை அழகாய் , நம் மனதில் வலியுடன் விளக்கியிருப்பார் .இப்படத்தின் மூலக்கரு மனிதநேயம் தான் . பல காட்சிகள் வலியைக்கொடுத்தாலும் , சில காட்சிகள் அவ்வலிக்கு மருந்தாக அமைகின்றன . இப்படம் பார்ப்பதற்கு முன் SCHINDLER’S LIST பாருங்கள் . இன்னும் பல புரியாத விஷயங்களை அதில் விளக்கியிருப்பார் ஸ்பில்பெர்க் . இப்படத்தினைப்பார்த்தபின் எனக்குள் தோன்றியது , இதைவிட அதிக கொடூரங்கள் நிறைந்த  ஈழப்படுகொலையைப் பற்றிய படம் எதுவும் வரவில்லையே என்பதுதான் . கண்டிப்பாக தமிழில் இம்மாதிரியான படங்கள் எடுத்தால் , தயாரிப்பாளர் பிச்சையெடுக்கவேண்டி இருக்கும் .  கமல் மாதிரியான இயக்குநர் கைவைத்து ஹாலிவுட்டில் எடுத்தால் , கண்டிப்பாய் ஆஸ்கார் தான் . ஆஸ்காரைக்காட்டிலும் , ஈழப்பிரச்சனை என்னவென்று இன்னும் அறியாத பல பதர்களுக்கு  உரைக்கும்படியாய் இருக்கும் .

(இவர்தான் உண்மையான பியானிஸ்ட் – ஸ்பில்மேன் .)

இயக்குநர் ரோமன் போலன்ஸ்கி பற்றி சொல்லத்தேவையில்லை . ஏற்கனவே ஜாக் நிக்ல்சன் நடிப்பில் வெளிவந்த சைனா டவுன் படத்தின் மூலம் உலகமெங்கும் உலகத்திரைப்பட ரசிகர்களைத் தன்வயப்படுத்தியிருக்கிறார் . படத்தின் ஹீரோ ப்ரோடி , மனிதர் வாழ்ந்து இருக்கிறார் . ஒவ்வொரு காட்சியிலும் இவரது நடிப்பு , தனித்துவமாய் மின்னுகறது . இசையமைப்பாளர் கிலார் , இப்படத்திற்கு ஒரு உயிரைக்கொடுத்துள்ளார் . ஒரு தனியறையில் ஹீரோ வாசிக்கும் அந்த பியானோ இசையே அதற்கு சாட்சி . ஒளிப்பதிவும் மிக அருமையாக இருக்கிறது . லைட்டிங் , சிஜி , கேஸ்டிங் , ஆர்ட் டைரக்சன் , காஸ்ட்யும் என அனைத்துமே பர்ஃபெக்ட் தேர்வு . எக்கச்சக்கமான அவார்டுகளை அள்ளியுள்ள இத்திரைப்படத்தின் இயக்குநர் , நிஜத்தில் ஒரு போலந்து யூதர் . அவரும் தனது இளமைக்கால  வாழ்க்கையை நாஜிப்படைகளிடம் மாட்டி , துன்பத்திலும் துயரத்திலும்தான் கடந்தார் . மேலும்  இது ஒரு உண்மைசம்பவத்தை அடிப்படையாய் கொண்டு இயக்கப்பட்ட திரைப்படம் .

இந்த படத்திலே எனக்குப்பிடித்த கேரக்டர் எதுவென்றால் ஹோசன்பீல்ட் கேரக்டர் தான் . தன் நாடு எதிரியாய் நினைக்கும் ஒரு யூதனை , அவனது திறமைக்காக ஏற்று , அவனுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்து , அவனைக்காப்பாற்றும் எண்ணம் யாருக்குமே வராது . நிஜத்தில் அந்த மனிதர் ரஷ்யப்படைகளின் முகாம்களில் வதைக்கப்பட்டு இறந்தார் என்பதனை அறியும்போது , மனதின் ஓரத்தில் ஏதோவொரு வலி . ஆனாலும் 2009 ஆம் ஆண்டு , அவரைப்பற்றிய உண்மைகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு  , அவரது மனிதநேயத்திற்காக ஒரு விருது அளித்து கவுரவப்படுத்தியுள்ளனர் .

மொத்தத்தில் , இது ஒரு அற்புதமான திரைப்படம் என்பதில் துளி சந்தேகமுமில்லை . ஷின்ட்லர்ஸ் லிஸ்ட் படத்தைக்காட்டிலும் அழுத்தமான காட்சியமைப்புகளும் , தொழில்நுட்பமும் இப்படத்தினை வேறொரு தளத்திற்கு எடுத்தச்செல்கின்றது . இருந்தாலும் ஷின்ட்லர் போல் ஒரு ஹீரோவாக இல்லாமல் , நம்மைப்போன்ற சாதாரணமானவனாக ஸ்பில்மேன் இருப்பதால் எனக்கு பர்சனலாக ஷின்ட்லரை மிகவும் பிடித்திருந்தது . அதாவது , ஒரு மனிதராக ஷின்ட்லரை பிடித்திருந்தது . ப(பா)டமாக இந்த பியானிஸ்டை பிடித்திருந்தது . மாற்று சினிமா , உலக சினிமா , வித்தியாசமான சினிமா , கலை சினிமா என்று எல்லா கேட்டகரிக்கும் இந்த திரைப்படம் பொருந்தும் என்பதில் துளி சந்தேகமில்லை . 

தொடர்புடைய இடுகைகள்

ROAD TO PERDITION - சினிமா விமர்சனம்

LIFE IS BEUTYFUL - சினிமா விமர்சனம்

ETERNAL SUNSHINE OF SPOTLESS MIND - சினிமா விமர்சனம்

THE FOUNTAIN - சினிமா விமர்சனம்

BURIED - சினிமா விமர்சனம்